Στην ελληνική μυθολογία η
Αρμονία ήταν κόρη δυο θεών, της Αφροδίτης και του Άρη, δηλαδή καρπός της ένωσης
δυο πολικά αντίθετων δυνάμεων, του δημιουργικού έρωτα και της καταστροφής.
«Ο Άρης εκπροσωπεί το αρσενικό μέρος της υλικής δημιουργίας κι από τα
κύρια στοιχεία τον αέρα και τη φωτιά, ενώ η Αφροδίτη, το θηλυκό μέρος και τα
στοιχεία νερό και γη. Από την ένωσή τους γεννιέται η Αρμονία, επομένως η
αρμονία στον κόσμο δεν είναι προϊόν ταύτισης ομοίων, αλλά προϊόν ζεύξης
αντιθέτων. Ο Άρης με την αναταραχή και τη φωτιά εξατμίζει το συγκινησιακό νερό
του θηλυκού στοιχείου, (το νερό πάντοτε συμβολίζει τις συγκινήσεις), και τον
μετατρέπει στον ατμό του ενθουσιασμού. Έτσι η ψυχή μετέχει του θείου (ενθουσιασμός= εν- θεού- ουσία) κι ανυψώνει το σώμα (γη) να επιτελέσει έργο
θεάρεστο, έργο που να ξεφεύγει από την υλική μόνο ενασχόληση και την
ικανοποίηση των ορμών και του πάθους. Με αυτό τον τρόπο η ψυχή μεταρσιώνεται κι
από ξηρή και ψυχρή, προσκολλημένη στα γήινα, γίνεται ανάλαφρη, θερμή και
φωτογενής, στρέφεται προς τα ουράνια, τα πνευματικά. Τότε στο άτομο επέρχεται η
αρμονία.» (1)
Ο αριθμός της αρμονίας είναι το
8, αριθμός που σχηματίζεται από τα δυο φίδια που συμπλέκονται πάνω στο κηρύκειο
του Ερμή, συμβολίζοντας τις αντίθετες δυνάμεις και την δυαδικότητα, καθώς και
την διπλή έλικα του DNA.
«Το κηρύκειο συμβολίζει τις
αντίθετες δυνάμεις, και την δυαδικότητα δια μέσω της οποίας είναι αναγκασμένη
να λειτουργεί η ανθρώπινη αντίληψη, καθώς οι αισθήσεις μας περιορίζουν, σε
αντίθεση με το «άχρονο ενιαίο Όλον», το οποίο υπερβαίνει κάθε διάκριση και πολλαπλότητα.
Κάτ’ αυτόν τον τρόπο τα δύο αντίθετα φίδια συμβολίζουν: Το θετικό και το
αρνητικό, το αρσενικό και το θηλυκό, το καλό και το κακό, το Φως, την σοφία και
την πνευματική αναγέννηση του ανθρώπου (κατ’ αντιστοιχία της αλλαγής του
δέρματος του φιδιού) αλλά και το σκοτάδι της ασυνειδησίας.» (2)
Ο γάμος της Αρμονίας και του Κάδμου έγινε πάνω στην Καδμεία (την
ακρόπολη της Θήβας), ενώ κατά μια άλλη παράδοση, έγινε στη Σαμοθράκη. Στο γάμο τους
παρευρέθησαν όλοι οι θεοί. Ανάμεσα στα
γαμήλια δώρα που έλαβαν ήταν ένα πέπλο (δώρο της Αθηνάς) και ένα περιδέραιο (δώρο του Ηφαίστου). Ο Κάδμος και η
Αρμονία απέκτησαν πολλά παιδιά, ένα από αυτά ήταν και η Σεμέλη, η μητέρα του
θεού Διονύσου. Στο τέλος της ζωής τους εγκατέλειψαν το βασίλειο της Θήβας και
πήγαν στην Ιλλυρία, όπου κατά την παράδοση, μεταμορφώθηκαν σε φίδια και μεταφέρθηκαν
στα Ηλύσια Πεδία, από το Δία.
«Στο γάμο του Κάδμου με την Αρμονία έχουμε μια θεογαμία, εφόσον η
Αρμονία, σύμφωνα με την βοιωτική παράδοση, ήταν κόρη του Άρη και της Αφροδίτης
( κάτι ανάλογο έχουμε και στο γάμο του Πηλέα με τη Θέτιδα ). Αυτή η θεογαμία
αναβιωνόταν κάθε χρόνο στις τελετές των Καβειρίων Μυστηρίων, τόσο στη Σαμοθράκη
όσο και στη Θήβα. O Κάδμος ήταν μυημένος στα Καβείρια της Σαμοθράκης όταν είχε
πάει στη Θράκη και στη συνέχεια απ’ όπου περνούσε ίδρυε μυστήρια.» (3)
Παραπομπές στα πολύ όμορφα άρθρα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου